رابطۀ انگیزۀ پیشرفت و سرسختی روان شناختی با هیجان خواهی و مسؤولیت پذیری

این پژوهش به منظور بررسی رابطۀ ساده و چندگانۀ انگیزۀ پیشرفت و سرسختی روان شناختی با هیجان خواهی و مس ؤ ولیت پذیری در میان کارکنان شعبه های بانک مسکن شهر اصفهان در سال 1386 انجام شده است. نمونۀ مورد بررسی 132 نفر از کارکنان شعبه های بانک مسکن شهر اصفهان بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. این کارکنان پرسشنامه های سنجش انگیزۀ پیشرفت (گرفته شده از پرسشنامۀ توصیف خود گیزلی ، 1971) ، سرسختی روان شناختی (پرسشنامۀ کیامرثی و همکاران، 1377) ، هیجان خواهی (فرم کوتاه زاکرمن ، 1979) و سنجش مس ؤ ولیت پذیری (پرسشنامۀ گاف ، 1987) را تکمیل کردند. در این پژوهش از   آزمون های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان داد که انگیزۀ پیشرفت با هیجان خواهی رابطۀ منفی و معن ا دار (05/0 >p و 38/0-=r) ولی با مس ؤ ولیت پذیری رابطۀ مثبت و معن ا داری دارد (01/0 >p و 29/0=r) ؛ همچنین سرسختی روان شناختی با هیجان خواهی رابطۀ مثبت و معن ا داری دارد (01/0 >p و 59/0=r)، اما با مس ؤ ولیت پذیری رابطه ندارد (05/0 p و 62/0= r ) از همبستگی سادۀ هر یک از آنها بیشتر بود. در نهایت همبستگی چندگانۀ انگیزۀ پیشرفت و سرسختی روان شناختی با مس ؤ ولیت پذیری (05/0 >p و 31/0= r ) از همبستگی سادۀ هر یک از آنها بیشتر بود. به طور کلی یافته های این پژوهش بیانگر ارتباط دو متغیر شخصیتی انگیزۀ پیشرفت و سرسختی روان شناختی با دو متغیر مهم مس ؤ ولیت پذیری و هیجان خواهی بوده است.